اهمیت آموزش زبان طبیعی در جهانی که مبتنی بر هوش مصنوعی ساخته شده است
نکاتی در رابطه با اهمیت آموزش زبان طبیعی در دنیایی که هوش مصنوعی در آن نقش پررنگی دارد و حتی در تنظیم روابط انسانی به نوعی محوریت پیدا کرده است.
شاید تصور برخی این باشد که با گسترش کمّی و کیفی و بلوغ و اقتدار روزافزون هوش مصنوعی و سرویس دهندههای مبتنی بر آن، نیاز به فراگیری زبان و یا دقتورزیهای زبانی کمتر شده و حتی نیاز به آموزش زبانهای دیگر (زبانهای خارجی و دوم) کاهش پیدا کند. اگر شما هم چنین فکری میکنید مخاطب سئوالات زیر هستید
آموزش رسمی و آکادمیک یعنی آموزشهای زبانیای که بیرون از ارتباطات طبیعی انسانی و به صورت مستقل از زندگی روزمره، داده و گرفته میشود بدون کمک گرفتن از فرهنگ مشترک انسانی بسیار مشکل و هزینهساز خواهد بود.
تصور بفرمائید وضعیتی را که در آن شما بخواهید زبان کسی را بفهمید یا بیاموزید که احساسات و غرایز انسانی شما را ندارد. یا وضعیتی را که در آن شما سرِ کلاس آموزش زبان کسی هستید که با فرهنگ جامعهی شما فاصلهی بسیار زیادی دارد و ارزشهای بدیهی و قطعیِ جامعهی شما (فرهنگ) برایش معنایی ندارد. چیزهایی که برای شما مهم است هیچ اهمیتی برای او ندارد و چیزهایی برای اون مهم است که هیچگاه ذهن شما را متوجه خود نکردهاند و دراساس اندیشه به آن مسائل و درگیری ذهنی در رابطه با آنها را بیهوده، خندهدار، اتلاف وقت و عمر و ... میداند. از طرفی در نوشتار و گفتار چیزهایی را به دقت موشکافی میکند که در حوزهی فرهنگیِ شما گفتگو در آن زمینهها مشکل، خلاف ارزش یا زشت و یا مضحک و... است و بالعکس در زمینههایی که شما نیازمند گفتگو در رابطه با آنها هستید و دوست دارید واژهها و ترکیبات مناسب با آن زمینه را بیاموزید تا بتوانید با بکارگیری آنها در هنگام سخن گفتن یا نوشتن دایرهی ارتباطی خود را بهبود بخشید برایش کاملا بیمعنا و غیرقابل توجه و بدون ارزش گفتگو است و... .
برگردیم به هوش مصنوعی،
هوش مصنوعی انسان نیست، عواطف انسانی ندارد، فرهنگ انسانی برایش سختفهمتر از انسان به نظر میرسد (در این رابطه باید بیشتر تحقیق و گفتگو کنیم ولی عجالتا چیزی که به ذهن بنده میرسد این است که هوش مصنوعی در جذب (درک و به کارگیری) فرهنگ انسانی ضعیفتر از انسان است) و ... .
شما (بنده و شما) در جهان قدرت گرفته از هوش مصنوعی ناچار به گفتگو و معرفی خود به چنین مغز قدرتمندی هستید. چون در این جهان واسطهی بین بنده و شما جهانی ساخته شده و ذهنی قدرت گرفته از هوش مصنوعی است که از طرفی میفهمد و از طرف دیگر هماهنگ با درکی از محیط پیدا میکند سخن میگوید و اینگونه عهدهدار برقراری روابط انسانی بین انسانهایی میگردد که یا زبان هم را نمیفهمند و یا دسترسی مستقیم به مخاطبشان برای گفتگو با زبان طبیعی ندارند.
در این شرایط آیا نیاز به زبان و دقتهای زبانی و آموزشهای زبانی و ... را برای ما کمتر است؟ یا بیشتر؟ و یا در اساس صحبت از کم و بیش در این زمینه را باید به کناری نهاد و از تغییرات لازم در طرز آموزش و به بکارگیری زبان در این عرصه صحبت کرد؟