در یک مرحله دیگر دعا وسیله نیست؛ مقدمه نیست که تو را به چیزی برساند؛ بل، خودش هدف است؛ خودش عمل است؛ خودش مقصد است.
آنها که میخواهند در یک جمله، از فقر و ضعف و عجز خویش و از توجه و لطف و قرب و بخشش او حرفی بزنند، با یک جمله این همه را نشان بدهند، اینها دعا میکنند تا نشان بدهند که فقیرند و نشان بدهند که غنی و سمیع و قریب و مجیبی هم هست.
علی صفائی حائری
بشنو از نی، صفحه 20