کتاب پایان الهی یا بشری تاریخ از جو پل کرول

کتاب پایان الهی یا بشری تاریخ با عنوان فرعی(مجادله بلومنبرگ، لوویت و اشمیت درباب سکولاریزاسیون و مدرنیته) کتابی از ژانر فلسفه سیاسی است که توسط «جو پل کرول» به نگارش درآمده است. این کتاب به سفارش نشر "پگاه روزگار نو" و توسط "زانیار ابراهیمی" به فارسی برگردانده شده است.

کرول در این کتاب با سوالی بنیادی به میزبانی خواننده می‌رود. سوالی که دلمشغولی دنیای امروز ما در خصوص امر اجتماعی و امر سیاسی می‌باشد. اساسا نسبت ما با پدیده‌ی خودبنیاد و خودآئینی چون مدرنیته چیست؟ آیا مدرنیته در طی سالیان سال و عبور از گریزگاه‌های تاریخی، توانسته همچنان خودبنیادی‌اش را حفظ کند یا که تن به بازی التقاطی‌گری امر پست مدرن داده است. کرول با هوشمندی قابل توجهی سه متفکر اساسی در این حوزه را به ما معرفی می‌کند و به شرح و بسط آرای آنها می‌پردازد.

سه متفکر الاهیاتی و سیاسی به نام های «هانس بلومنبرگ»، «کارل لوییت» و «کارل اشمیت».

کرول در قدم اول بلومنبرگ را با «فرانتس کافکا» مقایسه کرده و او را همزادش معرفی می‌کند. از نگاه او، نقطه ثقل اندیشه بلومنبرگ «پدر مطلق» است که در «نامه به پدر» کافکا ریشه دارد. پدر از نظرگاه کافکا و بلومنبرگ، مطلق و نفوذناپذیر است. از طرفی دیگر، پدر خصلتی رازورزانه نیز دارد و به قدرت‌های ناشناخته شبیه می‌ماند. این استعاره پدر، دست مایه‌ای برای بلومنبرگ می‌شود تا خدای مطلق برآمده از سنت و جنبش نومینالیستی را تبیین کند.